คุณวรารัตน์ : ก็คล้ายๆ นิดหน่อยครับ ก็ทำงานด้วย แล้วก็เล่นกีฬาเยอะ
พิธีกร : ด้วยแว่นอันเดียว ?
คุณวรารัตน์ : จริงๆ ก็เป็นลูกค้ามานานตั้งแต่อยู่ที่อมรินทร์ ครั้งแรกก็ไปเดินที่อมรินทร์ ร้านนี้มันดูดีจัง ลองเดินเข้าไปในร้าน พอผมทราบราคาว่า 80,000 บาท เลยตัดสินใจยังไม่ทำ ไปร้านอื่น ตอนนั้นรู้สึกว่าใส่ทำงาน กับ อ่านหนังสือ ต้องถอดไปถอดมา คือผมทั้งสั้นทั้งเอียงครับ แล้วก็เริ่มรำคาญต้องเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ก็ลองไปทำโปรเกรสซีฟร้านอื่นก่อน เพราะมันถูก แต่ใส่แล้วมึน ใส่แล้วมันไม่สนุก ก็เลยตัดสินใจไปที่ไอซอพติกครับ และตั้งแต่นั้นมาก็ใช้บริการที่ไอซอพติกมาตลอด แล้วก็เหมือนกันครับคือ จะมีใส่กันแดด ใส่ตีกอล์ฟ ใส่ทำงาน
พิธีกร : แล้วมึน กับ ไม่มึน มันชัดเจนไหมครับ
คุณวรารัตน์ : ต้องเรียนว่าของอาจารย์เขาใส่ใจจริงๆ มันออกแบบตามเรา ค่าสายตา ความกดดันของตา ลูกตาเรา ความกว้าง มันไม่เหมือนกัน เมื่อทำมา ใส่แล้วมันสบาย มันต่างกันจริงๆ
พิธีกร : ต้องปรับตัวนานไหมครับ
คุณวรารัตน์ : ไม่ต้องเลยครับ คือดีจริงๆ ต้องยอมรับว่า ดีจริงๆ อย่างคนเล่นกอล์ฟจะยิ่งเห็นความแตกต่าง ยกตัวอย่าง สมมุติเราตีออกไป ลูกกอล์ฟมันเล็กมาก ซึ่งถ้าเลนส์ไม่ดีมันแทบไม่รู้เลยว่าลูกไปไหน หรือว่าเวลาเรายืนพัต ถ้าแว่นไม่ดีมันจะเพี้ยนทันที หรือบางทีอาจจะมึนด้วยนะครับ อันนี้ต่างกันจริงๆ ต้องยอมรับนะครับ ซึ่งข้อเสียคือนาน บางทีใช้เวลาถึง 3 เดือน กว่าจะได้รับแว่น
พิธีกร : ทำไมถึงใช้เวลา 3 เดือนในการทำแว่นครับ
ปรมาจารย์โบบิ : มันเป็นการสร้างกรอบแว่น และเลนส์เฉพาะบุคคล ซึ่งมันก็จะมีขั้นตอนที่พิถีพิถัน สลับซับซ้อน ถามว่าเคยมีไหมว่า ลูกค้าต้องการรับแว่นภายใน 2 อาทิตย์ ผมบอกว่า ได้ ถ้ายอมให้ลดคุณภาพลง
พิธีกร : ลดคุณภาพลงยังไงครับ
ปรมาจารย์โบบิ : มันต้องลดคุณภาพความละเอียดในการออกแบบการสร้างลง มันต้องลัดขั้นตอน เพื่อให้ผลิตได้เร็วขึ้น
พิธีกร : มันลดลงไปเยอะไหมครับ
ปรมาจารย์โบบิ : ประมาณวันละ 2% โดยประมาณ
พิธีกร : แล้วราคาลง 2% หรือไม่ครับ
ปรมาจารย์โบบิ : ไม่ลงครับ เพราะมันเป็นงานเร่ง มันจะเข้าไปทำให้กระบวนการผลิต การประกอบ ออกแบบ จะวุ่นวายไปหมดครับ