เลนส์แว่นตาไอซอพติกโปรเกรสซีฟอัจฉริยะไอซอพติกอย่างยิ่งยวด ระบบดิจิตอล 3 มิติ เทคโนโลยีใหม่ คืออะไร ?

เลนส์แว่นตาโปรเกรสซีฟอัจฉริยะไอซอพติก ถูกออกแบบ คิดค้น สร้างขึ้นมาจากประสบการณ์การทำแว่นโปรเกรสซีฟเป็นแสนคู่ของปรมาจารย์โบบิ แล้วก็เป็นการประมวลเรื่องของวิธีทำ ข้อจำกัด การแก้ไข การพัฒนา ขจัดจุดอ่อนของแว่นโปรเกรสซีฟในแต่ละรุ่น แต่ละโครงสร้าง กับคนแต่ละคน ตามพฤติกรรมการใช้สายตาที่แตกต่างกัน ตามค่าสายตาที่แตกต่างกัน ในองศาของสายตาเอียงที่แตกต่างกัน ตามค่าตาเขซ่อนเร้นที่ไม่เหมือนกัน ตามตำแหน่งของแว่นตาที่หลากหลาย

ในกระบวนการพัฒนาหลายสิบปีที่ผ่านมา หลักการของปรมาจารย์โบบิคือ การหาวิธีทำให้ลูกค้าแต่ละคนใส่แว่นโปรเกรสซีฟแต่ละรุ่น แต่ละเทคโนโลยี นกรอบแว่นแต่ละอันได้อย่างมีความสุข ได้อย่างพึงพอใจ ใส่สบาย เห็นภาพชัดทุกระยะ มีความสุขกับการใช้แว่นแ ปรับตัวได้ทันที นี่คือหัวใจ

อัลตร้า เอ็กซ์ เป็นผลงานของการวิจัยหลายสิบปีที่ผ่านมาของคนใส่โปรเกรสซีฟเป็นแสนเคสว่า จะต้องทำอย่างไรถึงจะได้แว่นโปรเกรสซีฟที่ไม่ต้องปรับตัว เบื้องต้นคือเลนส์โปรเกรสซีฟอัจฉริยะไอซอพติก ซึ่งจะมีลักษณะคือ

1. ไม่ต้องปรับตัว

2. ให้ภาพคมชัดทุกระยะในเสี้ยววินาที จุดอ่อนของแว่นตาโปรเกรสซีฟโดยเฉพาะรุ่นในปัจจุบันที่พยายามจะไปทำให้มุมมองใกล้กว้าง มองไกลกว้าง ยิ่งทำให้เลนส์กว้างมากเท่าไหร่ ความเร็วในการโฟกัสภาพในแต่ละระยะก็จะยิ่งช้าลงเท่านั้น มันจะทำให้เราต้องใช้เวลานานขึ้นในการโฟกัสภาพ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงกำลังเลนส์ไม่นุ่มนวล มีลักษณะพัฒนาถอยหลังไปสู่เลนส์ 2 ชั้น มากขึ้น การเปลี่ยนแปลงกำลังเลนส์มีความนุ่มนวลน้อยลง เลนส์มีความละเอียดน้อยลง

3. เป็นเลนส์ที่ใส่แล้วสมองทำงานได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น เรามองดูด้วยตาแต่เรามองเห็นด้วยสมอง เมื่อตามองเห็นภาพไม่ชัด สมองส่วนควบคุมการมองเห็นก็จะทำการเพ่ง สั่งการให้เกิดการเพ่งที่ลูกตาทั้งในส่วนของการปรับโฟกัสให้ภาพตกที่จอประสาทตาหรือใกล้เคียงมากที่สุด ปรับความโค้งของเลนส์แก้วตา ปรับขนาดของรูม่านตา รวมไปจนถึงมีกระบวนการเรื่องของกล้ามเนื้อตาที่จะเอาชนะตาเขซ่อนเร้นที่มีอยู่เพื่อที่จะแก้ปัญหาเรื่องภาพซ้อน เพื่อที่จะรวมภาพให้ได้ ซึ่งจะเป็นกระบวนการที่เราเรียกว่า สมองส่วนควบคุมการมองเห็นจะทำทุกอย่างเรียกได้ว่าทำกันแบบสุดแรงล้า เพื่อจะให้เห็นภาพชัด และไม่ซ้อนให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

หลังจากที่ได้ภาพที่ดีที่สุดแล้วก็จะต้องมีการแปลสัญญาณภาพ ซึ่งขั้นตอนจะมี 2 ขั้นตอนคือ

1. ถ้าภาพต้นฉบับที่จอประสาทตาเบื้องแรกไม่ชัดก็ต้องเพ่งจนชัด

2. ส่งสัญญาณไปที่สมองก็ต้องรวมภาพให้ได้ แล้วก็ทำให้ภาพมองเห็นชัดที่สุดในการแปลสัญญาณภาพ

ถ้าเกิดเป็นการมองเห็นโดยสมองทั้งสองส่วน ส่วนของการเพ่ง กับ ส่วนของการแปลสัญญาณภาพ จะต้องฝืนทำงานมากกว่าปกติเพื่อจะให้เรามองเห็นภาพได้ชัดเท่าที่จะเป็นไปได้ ก็จะทำให้สมองส่วนอื่นทำงานได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ รวมไปจนถึงสมองส่วนเรื่องของความคิดด้วย

เลนส์อัลตร้า เอ็กซ์ ถูกออกแบบมาให้สมองส่วนควบคุมการมองเห็น และสมองส่วนที่แปลสัญญาณภาพอยู่ในภาวะที่สบายที่สุด มองเห็นได้อย่างสบายที่สุด โดยไม่ต้องฝืนเพ่ง ด้วยการวางแสงไปที่จอประสาทตาด้วยความแม่นยำในทุกระยะ ในทุกมุมมอง และจัดตำแหน่งภาพด้วยระบบอัจฉริยะให้ได้ภาพที่สมบูรณ์ที่สุด ทำให้ไม่เป็นภาระของสมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับการมองเห็นมากเกินไป สรุปคือให้อยู่ในภาวะที่สบายที่สุด ซึ่งก็จะเป็นผลทำให้สมองส่วนอื่นมีประสิทธิภาพในเรื่องอื่นได้อย่างเต็มที่ ไม่ถูกรบกวน ไม่ล้า ไม่เหนื่อย

ดังนั้นถ้าเราเพิ่มคุณภาพการมองเห็น เพิ่มประสิทธิภาพการมองเห็น ถ้าเราเพิ่มได้เราก็สามารถทำให้สมองของเราทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้นได้ และที่สำคัญที่สุด สิ่งที่ผมพยายามจะบอกทุกคนตลอดมา อย่ามองข้ามปัญหาทางสายตา เพราะว่าบางครั้งมันทำให้เรามีปัญหาทางสุขภาพ เพราะเมื่อสมองส่วนควบคุมการมองเห็นของเรามีปัญหาก็มีโอกาสที่จะรบกวนการทำงานของสมองส่วนที่ควบคุมการทำงานของอวัยวะต่างๆ ในร่างกาย และในหลายกรณีก็อาจจะทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยคล้ายเป็นโรคต่างๆ ซึ่งอาการเหล่านี้เท่าที่ผมเจอมาปกติแล้วส่วนใหญ่ถ้าเกิดเราแก้ปัญหาด้านการมองเห็นให้เขาได้ อาการที่คล้ายกับป่วยเป็นโรคต่างๆ ส่วนหนึ่ง หรือ ส่วนใหญ่ หรือ บางเคสทั้งหมดก็หายไปได้ อันนี้ขอแนะนำว่าจะต้องตรวจสายตาประจำปีอย่างละเอียด แล้วก็ตรวจกับจักษุแพทย์อย่างน้อยปีละครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าเรามีสุขภาพที่ดี

เวลาเราใส่แว่นโปรเกรสซีฟแล้วเราต้องปรับตัว เพราะว่าแว่นโปรดกรสซีฟดังกล่าวไม่ได้สร้างอย่างเฉพาะเจาะจง อย่างยิ่งยวดเข้าหาตัวเรา ดังนั้นเราจึงมองผ่านจุดต่างๆ ของเลนส์ที่มันไม่ใช่ของเรา เราก็เจอกับภาพบิดเบี้ยวด้านข้าง ค่าสายตาเอียงที่มันเป็นภาพบิดเบือนมันไม่ใช่ของเรา เมื่อมันไม่ใช่ของเรา เราจึงต้องปรับตัวเข้าหามัน และถ้าเราปรับตัวเข้าหามันไม่ได้ เราก็จะเมา เมื่อเราเมา เราก็จะอาเจียน และเนื่องจากมันไม่ใช่ของเราหลังจากเราปรับตัวเข้าหามันแล้ว เราก็จะไม่เคยสบายตาเลยเพราะมันไม่ใช่ของเรา ทางเดียวที่จะสร้างแว่นตาที่ใส่สบายคือ การสร้างแว่นที่เป็นของเราจริงๆ ทุกจุดของเลนส์ต้องสร้างขึ้นมาเพื่อเราโดยเฉพาะ และนี่คือความสำเร็จของไอซอพติก และไอซอพติกเป็นที่เดียวที่ทำได้